آئروسل‌های دوده کربنی حاصل از احتراق سوخت‌های فسیلی و آتش‌سوزی‌های جنگلی با جذب نور خورشید، مستقیماً بر تعادل گرمایی جو زمین و جو تأثیر می‌گذارند. ذرات دوده تازه آب را دفع می کنند و بنابراین تأثیر کمی بر خواص و طول عمر ابرها دارند.
با افزایش سن ذرات دوده، تصور می شود که آنها تحت یک فرآیند هوازدگی قرار می گیرند که به آنها اجازه می دهد آب را جذب کنند و به طور بالقوه ذرات را به هسته های متراکم ابر تبدیل کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی ایجاد تمایل دوده به آب، Khalizov و همکاران. بررسی خواص ذرات معلق دوده در معرض اسید سولفوریک گازی.آنها دریافتند که اگرچه دوده تازه کمتر از میزان اشباع آب تغییر نمی کند، اما ذرات دوده در معرض اسید سولفوریک وقتی رطوبت نسبی افزایش می یابد، جرم آنها افزایش می یابد زیرا دوده پوشش داده شده با اسید آب را جذب می کند.
افزایش جرم ذرات اغلب با کاهش اندازه همراه است، که نشان می دهد روش های اندازه گیری مرسوم بر اساس اندازه ذرات ممکن است تأثیر پیری دوده بر ابرها را دست کم بگیرند.
از آنجایی که اسید سولفوریک، یک آلاینده و عامل محرک در باران های اسیدی، در جو به دلیل فعالیت های صنعتی در حال افزایش است، نویسندگان انتظار دارند که این مکانیسم جذب آب توسط دوده پوشش داده شده با اسید به طور قابل توجهی بر تشکیل ابر تأثیر بگذارد.
یافته ها در مجله تحقیقات ژئوفیزیکی-اتمسفر گزارش شده است.
نویسندگان عبارتند از: Alexei F. Khalizov، Renyi Zhang، Dan Zhang و Huaxin Xue: گروه علوم جوی، دانشگاه تگزاس A&M، ایستگاه کالج، تگزاس، ایالات متحده؛ Joakim Pagels: گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه مینه سوتا، مینیاپولیس، مینه سوتا، U.اس.ا. همچنین در بخش ارگونومی و فناوری آئروسل، دانشکده مهندسی، دانشگاه لوند، لوند، سوئد. پیتر اچ مک موری: گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه مینه‌سوتا، مینیاپولیس، مینه‌سوتا، ایالات متحده آمریکا
