سلول های به ظاهر مرده کار شگفت انگیزی را در عدسی چشم ماهی انجام می دهند. هر روز صبح و عصر، ظرفیت لنز برای شکست نور را تغییر می دهند تا درک رنگ را در روز و دید در شب در هنگام تاریکی افزایش دهند. این در تحقیقات جدید دانشگاه لوند در سوئد نشان داده شده است.
قبلاً شناخته شده بود که عدسی چشم عمدتاً از سلول های بی جان تشکیل شده است. در این سلول‌ها، هسته‌های سلولی و دیگر ساختارها تخریب شده‌اند، به طوری که تنها چیزی که باقی می‌ماند محلولی از پروتئین است. این مایع شفاف نور را قادر می‌سازد از عدسی عبور کرده و به شبکیه چشم برخورد کند و تصویری از آنچه دیده می‌شود ایجاد کند.عملکرد چشم در انسان و سایر پستانداران نیز اینگونه است.
اکنون دانشمندان دانشگاه لوند بعد جذاب دیگری از عدسی چشم را کشف کرده اند. آنها نشان داده اند که عدسی موجود در آکارای آبی، یک ماهی معمولی آکواریومی، هر روز صبح و هر عصر برخی از سلول های بی جان خود را فعال می کند تا غلظت پروتئین در مایع سلولی را تغییر دهد. این تغییر به سختی قابل اندازه گیری است، اما تأثیر آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
مارکوس چارتاو، کاندیدای دکترا در تیم تحقیقاتی پروفسور رونالد کروگر در دپارتمان سلول‌ها و ارگانیسم می‌گوید: «با این استراتژی، ماهی‌ها در روز دید رنگی بهتری پیدا می‌کنند و در تاریکی شب بهتر می‌بینند. زیست شناسی در دانشگاه لوند.
میزان پروتئین موجود در سلول‌های بی‌جان است که باعث می‌شود نور به روش صحیح شکست بخورد. آنچه در صبح در چشم آبی آکارا اتفاق می افتد این است که عدسی غلظت پروتئین را تنظیم می کند تا لنز بتواند نور با طول موج های مختلف (رنگ ها) را در یک نقطه متمرکز کند.سپس ماهی می تواند تصاویر رنگی واضح را ببیند. به این می گویند چند کانونی کردن لنز.
در عصر، غلظت پروتئین به همان سطح قبل از تعویض صبح برمی گردد. پس از آن عدسی می تواند تنها یک طول موج را روی شبکیه متمرکز کند. در نتیجه چشم توانایی خود را برای ایجاد تصاویر رنگی واضح از دست می دهد، اما در عوض از طول موج هایی که برای دید در شب مهم هستند استفاده می کند. از این به عنوان یک کانونی کردن لنز یاد می شود.
این استراتژی، جابجایی بین دو نوع لنز هر روز، چیزی است که انسانها فاقد آن هستند. لنزهای تک کانونی ما از نظر ساخت ساده‌تر هستند، اما به لطف عمق فوکوس بیشتر، همچنان می‌توانیم رنگ‌های مختلف را در نور روز ببینیم.
