روش های کشاورزی تمدن های اولیه ممکن است آب و هوای جهانی را تغییر داده باشد

2023 نویسنده: Sophia Otis | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-05-21 01:48

بر اساس مطالعه جدیدی که در 17 اوت در ژورنال به صورت آنلاین منتشر شد، سوختن انبوه جنگل ها برای کشاورزی هزاران سال پیش ممکن است باعث افزایش دی اکسید کربن اتمسفر به اندازه کافی برای تغییر آب و هوای جهانی و آغاز روند گرمایشی شود که امروز نیز ادامه دارد. بررسی های علوم کواترنر.

محققان دانشگاه ویرجینیا و دانشگاه مریلند-بالتیمور کانتی می گویند که ۶ میلیارد نفر امروزی حدود ۹۰ درصد زمین کمتری را به ازای هر نفر برای رشد غذا نسبت به جمعیت های بسیار کوچکتر در اوایل توسعه تمدن استفاده می کنند.آن جوامع اولیه احتمالاً برای پاکسازی بخش‌های بزرگ زمین برای سطوح نسبتاً کوچکی از تولید غذا، به تکنیک‌های بریده بریده و سوزاندن تکیه می‌کردند.

ویلیام رودیمن، نویسنده اصلی و استاد بازنشسته علوم محیطی در دانشگاه می گوید: «آنها از زمین های بیشتری برای کشاورزی استفاده کردند، زیرا انگیزه کمی برای به حداکثر رساندن محصول از زمین های کمتر داشتند، و به دلیل وجود جنگل های زیادی برای سوزاندن. دانشگاه ویرجینیا "آنها ممکن است به طور ناخواسته آب و هوا را تغییر داده باشند."

Ruddiman یک دانشمند آب و هوا است که در بررسی سوابق مربوط به رسوبات اقیانوسی و هسته یخی تخصص دارد. در سال‌های اخیر، او در رشته‌های علمی - مردم‌شناسی، باستان‌شناسی، پویایی جمعیت، اقلیم‌شناسی - جستجو کرده است تا بینشی در مورد اینکه چگونه انسان‌ها ممکن است در طول هزاره‌ها بر آب و هوا تأثیر گذاشته‌اند، به دست آورد.

او گفت که جمعیت های اولیه احتمالاً از روش پاکسازی زمین استفاده می کردند که شامل سوزاندن جنگل ها و سپس کاشت دانه های گیاهی در میان کنده های مرده در خاک غنی شده بود.آنها از یک قطعه بزرگ استفاده می کردند تا زمانی که عملکرد شروع به کاهش کند، و سپس منطقه دیگری از جنگل را برای کاشت می سوزاندند.

آنها به این شکل از کشاورزی چرخشی ادامه می دهند و با افزایش جمعیت مناطق پاکسازی شده را گسترش می دهند. آنها احتمالاً در هر زمان معینی پنج یا بیشتر از آنچه که در واقع کشاورزی می کردند، زمین را پاکسازی کردند. تنها زمانی که جمعیت بسیار بزرگتر شد، و زمین کمتری برای کشاورزی یا آیش در دسترس بود، جوامع تکنیک‌های کشاورزی فشرده‌تری را اتخاذ کردند و به آرامی از زمین‌های کمتر محصول غذایی بیشتری به دست آوردند.

Ruddiman خاطرنشان می کند که با کشاورزی بسیار کارآمد و فشرده امروزی، جمعیت در حال رشد از سرانه زمین کمتری برای کشاورزی استفاده می کنند. جنگل ها در بسیاری از نقاط جهان، از جمله شمال شرقی ایالات متحده، اروپا، کانادا، روسیه و حتی بخش هایی از چین در حال بازگشت هستند.

اثرات زیست محیطی مثبت این احیای جنگل، با این حال، با سوزاندن گسترده سوخت های فسیلی از زمان ظهور انقلاب صنعتی، که حدود 150 سال پیش آغاز شد، از بین رفته است.رودیمن گفت که انسان‌ها به افزایش بیش از حد دی اکسید کربن به اتمسفر ادامه می‌دهند که به روند گرمایش جهانی کمک می‌کند.

پنج سال پیش، رودیمن با این فرضیه خبرساز شد که انسان ها از هزاران سال پیش، نه فقط از زمان انقلاب صنعتی، شروع به تغییر آب و هوای جهانی کردند. این نظریه از آن زمان توسط برخی از دانشمندان آب و هوا مورد انتقاد قرار گرفت که معتقدند جمعیت های اولیه برای ایجاد دی اکسید کربن کافی برای تغییر اقلیم بسیار کوچک بودند.

طبق پیش‌بینی‌های برخی از مدل‌های استفاده از زمین در گذشته، پاکسازی زمین در مقیاس بزرگ و انتشار کربن ناشی از آن تنها در دوران صنعتی و در نتیجه افزایش عظیم جمعیت رخ داده است.

اما رودیمن و همکارش ارل الیس، بوم شناس در UMBC که در زمینه تغییر کاربری زمین تخصص دارد، می گویند که این مدل ها اثرات احتمالاً بزرگی را که احتمالاً توسط روش های کشاورزی اولیه بر روی آب و هوا ایجاد می شود، در نظر نمی گیرند.

الیس گفت: «بسیاری از مدل‌های اقلیمی فرض می‌کنند که استفاده از زمین در گذشته مشابه کاربری زمین امروزی بوده است؛ و انفجار بزرگ جمعیت در 150 سال گذشته، استفاده از زمین را به نسبت افزایش داده است.«ما پیشنهاد می‌کنیم که جمعیت‌های بسیار کوچک‌تر قبلی از زمین بسیار بیشتری برای هر نفر استفاده می‌کردند و ممکن است بیشتر از آنچه مدل‌های فعلی منعکس می‌کنند، بر آب و هوا تأثیر بگذارند.»

رودیمن و الیس یافته های خود را بر اساس مطالعات متعدد توسط انسان شناسان، باستان شناسان و دیرینه اکولوژیست ها استوار کردند که نشان می دهد تمدن های اولیه از مقدار زیادی زمین برای پرورش مقادیر نسبتاً کمی غذا استفاده می کردند. محققان آنچه را که یافته‌اند با روش طراحی بیشتر مدل‌های کاربری زمین مقایسه کردند و بین مدل‌سازی و مطالعات میدانی گسستگی پیدا کردند.

رودیمن گفت: «تنها زمانی که جمعیت ما در طول هزاران سال بزرگتر شد و به غذای بیشتری نیاز داشت، فناوری‌های کشاورزی را به اندازه کافی بهبود دادیم تا شروع به استفاده از زمین کمتر برای محصول بیشتر کنیم. "ما در این مقاله پیشنهاد می‌کنیم که مدل‌سازان آب و هوا ممکن است در نظر بگیرند که چگونه کاربری زمین در طول زمان تغییر کرده است، و چگونه این ممکن است بر اقلیم تأثیر بگذارد."