اقیانوس اطلس شمالی یکی از ابزارهای زمین برای جبران انتشار دی اکسید کربن طبیعی است. در واقع، "سینک کربن" در اقیانوس اطلس شمالی دروازه اصلی ورود دی اکسید کربن (CO2) به اقیانوس جهانی است و آن را برای حدود 1500 سال ذخیره می کند. اقیانوس ها تقریباً 30 درصد از انتشارات انسانی (ساخت بشر) را در 250 سال گذشته حذف کرده اند. با این حال، چندین مطالعه اخیر کاهش چشمگیری در مخزن کربن اقیانوس اطلس شمالی را نشان می دهد.
گروهی از دانشمندان بین المللی، از جمله هلموت توماس، استاد اقیانوس شناسی در دانشگاه دالهوسی، با نگرانی از این کاهش، دو سال گذشته را صرف بررسی بزرگترین مخزن کربن جهان کردند.آنها مطمئن نبودند که چه چیزی باعث این کاهش شده است، آیا این کاهش توسط انسان ساخته شده است یا دلایل طبیعی.
دکتر توماس، که در مورد این مطالعه در Global Biogeochemical Cycles نوشته است، می گوید: «تغییرات عظیمی در چرخه کربن ساحلی وجود داشت، و در سراسر اقیانوس مشابه بود.»
مطالعات رصدی اخیر نشان داد که جذب کربن اقیانوس اطلس شمالی طی ده سال گذشته 50 درصد کاهش یافته است. در حالی که بسیاری به سرعت تغییرات آب و هوایی انسانی را مقصر می دانند، دکتر توماس و همکارانش به نتایج متفاوتی دست یافتند.
آنها معتقدند این کاهش یک پدیده طبیعی در نتیجه نوسان اقیانوس اطلس شمالی (NAO) است که باعث تغییر الگوهای آب و هوا می شود. دکتر توماس می گوید: «مرحله بعدی باید یک بار دیگر جذب کربن را افزایش دهد. این پدیده‌های طبیعی این پتانسیل را دارند که اثرات تغییرات آب و هوایی انسانی را بپوشانند.
این یافته ها برای درک چگونگی واکنش این سیستم طبیعی به تغییرات آب و هوایی و مقابله با افزایش انتشار کربن ساخته شده توسط انسان بسیار مهم است.دکتر توماس می گوید تحقیقات بیشتری باید انجام شود. از جمله تلاش‌های مشاهده‌ای تقویت‌شده و توسعه مدل‌هایی برای تجزیه و تحلیل برای درک کامل اثرات بلندمدت، مانند نحوه برخورد غرق اقیانوسی با افزایش انتشار کربن از انسان. با این حال، او امیدوار است این مطالعه که در نسخه ماه مارس مجله Nature گزارش شده است، به همه دانشمندان تغییرات آب و هوایی در تحقیقاتشان کمک کند.
دکتر توماس توضیح می دهد: "این تحقیق پایه ای برای تحقیقات در مورد اسیدی شدن اقیانوس ها است که پیامدهایی بر زندگی دریایی و مرجان ها دارد."
او همچنین نسبت به تفسیر نادرست یافته ها هشدار می دهد. «سیستم های طبیعی وجود دارند که با تغییرات طبیعی آب و هوا مقابله می کنند و به آن واکنش نشان می دهند. ما باید اینها را درک کنیم تا ارزیابی کنیم که چگونه تغییرات آب و هوایی انسانی بر آنها تأثیر می گذارد.»
