دانشمندان می‌گویند ایستگاه‌های میدانی بیولوژیکی آمریکای شمالی مدت‌هاست که میراث غنی از نتایج تحقیقاتی را در خود جای داده‌اند، که آنها را به مکان‌های مهمی برای اکتشافات مهم در علوم زیستی و زیست‌محیطی تبدیل کرده است.
در مقاله ای که در شماره آوریل مجله BioScience منتشر شد، محققان وابسته به شبکه تحقیقات زیست محیطی بلندمدت (LTER) بنیاد ملی علوم (NSF) و سایر گروه ها بیان کردند که تعداد کمی از مردم ارزش داده ها را درک می کنند. نمونه ها در ایستگاه های صحرایی نگهداری می شوند - تا زمانی که رویدادی مانند شیوع بیماری یا فاجعه زیست محیطی باعث استفاده از آنها شود.
"ویلیام میچنر، زیست شناس از دانشگاه نیومکزیکو گفت: "در زمانی که ما در حال سرمایه گذاری مجدد در زیرساخت های دانشگاهی کشورمان هستیم، بسیار مهم است که در یکی از بزرگترین گنجینه هایمان - ایستگاه های میدان بیولوژیکی آمریکا" نیز سرمایه گذاری کنیم. و یکی از نویسندگان مقاله.
پیتر مک کارتنی، مدیر برنامه در بخش زیرساخت بیولوژیکی NSF، موافق است. او گفت: "پشتیبانی از ایستگاه های صحرایی بخش مهمی از سرمایه گذاری کلی NSF در زیرساخت های بیولوژیکی است." "آنها فرصت های تحقیقاتی را در اختیار دانشمندان قرار می دهند، در حالی که نمونه برداری در مقیاس منطقه ای و قاره ای ارائه شده از طریق شبکه LTER و شبکه ملی رصدخانه اکولوژیکی [NEON] را تقویت می کنند."
مقاله «ایستگاه‌های میدانی بیولوژیکی: میراث‌های تحقیقاتی و مکان‌هایی برای سرندیپیتی»، سه نمونه را ذکر می‌کند که در آن اکتشافات مهم در ایستگاه‌های صحرایی رخ داده است:
رابطه بین کاهش و بهبود متعاقب آن عقاب های طاس و استفاده گسترده از آفت کش های ارگانوکلرین، بر اساس مطالعات نظارتی در پناهگاه کوه هاوک در نزدیکی کمپتون، Pa.
درک و توانایی پیش بینی گسترش هانتا ویروس و ویروس نیل غربی، بر اساس تحقیقات در ایستگاه میدانی سویلتا در نزدیکی آلبوکرکی، N. M.
ایجاد یک چارچوب جدید برای مدیریت اکوسیستم جنگلی، که بعداً به عنوان سیاست، بر اساس مطالعات میدانی در جنگل تجربی H. J. Andrews در یوجین، Ore اتخاذ شد. تحقیقات در مورد جنگل‌های قدیمی و اهمیت تنوع زیستی آنها منجر به بازنگری گسترده مدیریت جنگل در شمال غربی اقیانوس آرام.
در مقاله ژورنالی خود، نویسندگان عوامل زمینه‌ای را که به این اکتشافات کمک کرده‌اند، از جمله تعامل بین "مکان" و "سرندیپیتی" - قرار گرفتن در مکان مناسب در زمان مناسب، شناسایی می‌کنند.
با این حال، آنها می گویند که همه اکتشافات غیرمنتظره تصادفی رخ نداده اند.
برنامه‌های مشاهده و نظارت بلندمدت، تحقیقات و آزمایش میدانی، و تلاش‌های سنتز به همان اندازه مسئول بودند.
میچنر گفت: «ایستگاه‌های میدانی برای زیست‌شناسان همان چیزی است که تلسکوپ‌ها برای ستاره‌شناسان و کشتی‌های تحقیقاتی برای اقیانوس‌شناسان هستند.»
"آنها مکان هایی هستند که در آن اکتشافات بیولوژیکی اساسی انجام می شود، مانند درک گسترش بیماری های انسانی و حیوانی، و گونه های مهاجم - و آنچه برای حفظ اکوسیستم هایی که در آن زندگی می کنیم لازم است."
به گفته نویسندگان، ایستگاه‌های صحرایی امکانات لجستیکی و آزمایشگاهی را فراهم می‌کنند، مکان‌های امنی را برای استقرار تجهیزات پیچیده ارائه می‌دهند، و امکان مشاهدات طولانی‌مدت از پوشش گیاهی، جمعیت حیوانات، و پویایی خاک و آب و هوا را فراهم می‌کنند.
آنها خاطرنشان می کنند که در حالی که اکتشافات اولیه پاتوژن های نوظهور اغلب توسط کارکنان بهداشت عمومی و متخصصان حیات وحش از سازمان های ایالتی و فدرال انجام می شود، "ایستگاه های صحرایی مستقر زیرساخت ها، کارکنان و قدرت ماندگار را برای درک چرخه های زندگی و اکولوژی فراهم می کنند. ناقلان و پاتوژن های بیماری تهاجمی یا در حال ظهور."
در مثال هانتاویروس، مطالعات طولانی مدت جوندگان برای چندین سال با هدفی متفاوت انجام شد، اما داده هایی برای پرداختن به اکولوژی این ویروس عامل بیماری ارائه کرد.
مستند کاهش سریع عقاب های طاس در پناهگاه کوه هاوک زمینه را برای بهار خاموش راشل کارسون فراهم کرد و سیاست ایالات متحده را در مورد استفاده از آفت کش هایی مانند DDT تغییر داد.
