آخرین داده های ناسا و دانشگاه کلرادو در مرکز ملی داده های برف و یخ بولدر ادامه روند یک دهه کاهش وسعت یخ دریا در قطب شمال را نشان می دهد، از جمله شواهد جدید برای نازک شدن یخ نیز.
محققان که از سال 1979 پوشش یخی دریای قطب شمال را با ماهواره ها ردیابی کرده اند، دریافتند که زمستان 09-2008، پنجمین کمترین میزان حداکثر یخ در تاریخ بوده است. به گفته والت مایر، محقق CU-Boulder از NSIDC، شش کمترین حداکثر رویداد در رکورد ماهواره‌ای همگی در شش سال گذشته رخ داده‌اند.
اندازه‌گیری‌های جدید توسط NSIDC CU-Boulder نشان می‌دهد که حداکثر وسعت یخ دریا برای سال‌های 2008-2009 که در 28 فوریه به دست آمد، 5.85 میلیون مایل مربع بود، که 278،000 مایل مربع کمتر از میانگین وسعت 1979 تا 2000 است. مایر گفت که منطقه ای کمی بزرگتر از ایالت تگزاس است.
علاوه بر این، تیمی از محققان CU-Boulder به سرپرستی چارلز فاولر، معاون پژوهشی مرکز تحقیقات اختر دینامیک کلرادو، یا CCAR، دریافتند که یخ جوان‌تر و نازک‌تر جایگزین یخ قدیمی‌تر و ضخیم‌تر به عنوان نوع غالب شده است. در پنج سال گذشته، آن را بیشتر مستعد آب شدن تابستان کرده است.
"میزان یخ معیار مهمی برای سلامت قطب شمال است، اما فقط یک نمای دو بعدی از پوشش یخی به ما می دهد." ضخامت به ویژه در زمستان مهم است، زیرا بهترین شاخص کلی سلامت پوشش یخی است. با نازک شدن پوشش یخی در قطب شمال، نسبت به ذوب تابستان آسیب پذیرتر می شود."
تا سال‌های اخیر، اندازه‌گیری‌ها نشان می‌داد که بیشتر یخ‌های قطب شمال حداقل یک تابستان و اغلب چندین تابستان زنده مانده‌اند. اما تعادل اکنون تغییر کرده است و یخ های فصلی - که هر سال ذوب می شوند و دوباره منجمد می شوند - اکنون حدود 70 درصد از یخ های دریای قطب شمال را در زمستان تشکیل می دهند که از 40 تا 50 درصد در دهه های 1980 و 1990 افزایش یافته است. یخ های ضخیم تر که دو سال یا بیشتر زنده مانده اند، اکنون فقط 10 درصد از پوشش یخی را تشکیل می دهند که از 30 به 40 درصد در سال های گذشته کاهش یافته است.
دانشمندان بر این باورند که یخ دریای قطب شمال با خنک کردن طبیعی توده‌های آب و هوا مانند یک دستگاه تهویه مطبوع برای سیستم آب و هوای جهانی عمل می‌کند و نقش کلیدی در گردش اقیانوس و بازتاب تابش خورشیدی به فضا دارد.
در یک مطالعه مرتبط به رهبری ران کواک از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنا، کالیفرنیا، محققان راهی برای تخمین ضخامت یخ در کل اقیانوس منجمد شمالی نشان داده‌اند. این تیم با استفاده از داده‌های دو ساله ماهواره یخی، ابر و زمینی ناسا یا ICESat، اولین تخمین ضخامت و حجم پوشش یخی اقیانوس منجمد شمالی را در سال‌های 2005 و 2006 انجام داد.
"کووک گفت: "با داده های جدید در مورد مساحت و ضخامت یخ های دریای قطب شمال، اکنون می توانیم حساسیت و آسیب پذیری پوشش یخی در برابر تغییرات آب و هوا را بهتر درک کنیم..
یک مطالعه اخیر توسط تیمی از CCAR CU-Boulder به این نتیجه رسید که قدیمی‌ترین و ضخیم‌ترین یخ قطب شمال تقریباً از بین رفته است و 58 درصد یخ‌های چندساله تنها دو تا سه سال عمر داشته‌اند. به گفته پروفسور تحقیقاتی بخش علوم مهندسی هوافضا، جیمز ماسلانیک، که سرپرستی مطالعه سال 2008 منتشر شده در Geophysical Research Letters را بر عهده داشت، در اواسط دهه 1980، تنها 35 درصد از یخ های دریا آنقدر جوان و نازک بودند.
ماسلانیک، همچنین یکی از اعضای مؤسسه تحقیقاتی تعاونی، گفت: «با ورود به فصل ذوب تابستان 2009، پتانسیل عقب‌نشینی گسترده یخ به دلیل گرایش به سمت یخ‌های جوان‌تر و نازک‌تر که در سال‌های اخیر سرعت گرفته است، ادامه دارد. در علوم محیطی مسلانیک گفت: «یک سوال کلیدی این خواهد بود که آیا یخ سال دوم به اندازه کافی ضخیم است که بتواند از ذوب تابستان جان سالم به در ببرد.
«اگر چنین شود، ممکن است روندی به سوی بازیابی کیسه یخ چند ساله دریا آغاز شود. "اگر اینطور نیست، پس این می‌تواند شاهد دیگری بر دشواری برقراری مجدد شرایط یخی باشد که نمونه‌ای از 20 یا 30 سال پیش بود."
کلاهک یخی قطب شمال هر زمستان با غروب خورشید برای چندین ماه و غروب سرمای شدید رشد می کند. حجم کل یخ قطب شمال در زمستان برابر با حجم آب شیرین دریاچه سوپریور و دریاچه میشیگان است.
در حالی که مقداری از یخ دریا به طور طبیعی توسط بادها از قطب شمال رانده می شود، بیشتر آن در جای خود ذوب می شود. ضخامت یخ دریا در سال اول معمولاً به 6 فوت می رسد، در حالی که یخی که بیش از یک تابستان دوام آورده است به طور متوسط 9 فوت است و می تواند در برخی از مکان های نزدیک به ساحل بسیار ضخیم تر شود.
