آیا سیستم های کشت ارگانیک می توانند به اندازه سیستم های معمولی سودآور باشند؟

کدام یک استراتژی بهتر است، متخصص در یک محصول یا کشت متنوع؟ آیا کشت متعارف سودآورتر از کشاورزی ارگانیک است؟ آیا خطر کمتری دارد؟

برای پاسخ به این سؤالات، کالج کشاورزی و علوم زیستی دانشگاه ویسکانسین و زراعت‌شناسان مؤسسه کشاورزی مایکل فیلدز، آزمایش سیستم‌های کشت یکپارچه ویسکانسین (WICST) را در سال 1990 تأسیس کردند. این تحقیق توسط USDA-ARS تأمین مالی می‌شود.

سیستم‌های مختلف از مراتع و سیستم‌های ارگانیک با تنوع گونه‌ای تا سیستم‌های تخصصی‌تر علوفه مبتنی بر یونجه و دانه‌های مبتنی بر ذرت در دو مکان در جنوب ویسکانسین از سال 1993 تا 2006 مقایسه شدند.

تجزیه و تحلیل تولید محصول در شماره مارس تا آوریل 2008 مجله Agronomy منتشر شد در حالی که این مقاله همراه بر بازده خالص و قرار گرفتن در معرض خطر مرتبط با این سیستم‌ها تمرکز دارد. نتایج کامل تحقیق از این مطالعه فعلی توسط چاواس و همکاران ارائه شده است. در شماره مارس تا آوریل 2009 مجله Agronomy.

جاشوا پوسنر، دانشگاه ویسکانسین، توضیح می‌دهد: «در مطالعه‌مان دریافتیم که سیستم‌های متنوع سودآورتر از کشت تک هستند.»

با حق بیمه درجه خوراک، سیستم های ارگانیک سودآورتر از استانداردهای غرب میانه ذرت پیوسته، ذرت بدون شخم و دانه سویا، و یونجه به شدت مدیریت شده بودند.

چرای چرخشی تلیسه های شیری به اندازه سیستم های ارگانیک سودآور بود. و در کمال تعجب ما، گنجاندن حق بیمه ریسک در ارزیابی رتبه‌بندی سیستم‌ها را تغییر نداد. این مطالعه نشان می‌دهد که سیاست دولتی که از سیستم‌های تک‌فرهنگ حمایت می‌کند منسوخ شده است و حمایت باید به برنامه‌هایی منتقل شود که تناوب زراعی و شیوه‌های کشاورزی ارگانیک را ترویج می‌کنند.