ساختارهای "پا شکل" در دره اردن آشکار شده است و از قدیمی ترین مکان هایی است که باستان شناسان معتقدند توسط مردم باستان اسرائیل ساخته شده اند. تصور می شود که ساختارها نمادی از مفهوم کتاب مقدس مالکیت هستند.
باستان شناس گفت: «ساختارهای «پا» که در دره اردن یافتیم، اولین مکان هایی هستند که قوم اسرائیل با ورود به کنعان ساختند و بر مفهوم کتاب مقدس مالکیت زمین با پا گواهی می دهند. پروفسورآدام زرتال از دانشگاه حیفا، که سرپرستی تیم حفاری را بر عهده داشت که پنج ترکیب را به شکل یک "پای" عظیم در معرض دید قرار داد - احتمالاً در آن زمان برای نشان دادن مالکیت قلمرو مورد استفاده قرار می گرفت.
اعتقاد بر این است که این یافته نشان دهنده اولین باری است که مکان‌های محصور شده با مکان‌های کتاب مقدس که در عبری «جیلگال» نامیده می‌شوند، که برای اجتماعات، آماده‌سازی برای نبرد و مراسم استفاده می‌شدند، در دره اردن آشکار شده‌اند. کلمه عبری "گیلگال" (یک اردوگاه یا سازه سنگی) سی و نه بار در کتاب مقدس ذکر شده است. محوطه های سنگی در دره اردن و تپه در غرب آن قرار داشتند. تا به امروز، هیچ مکان باستانی برای شناسایی گیلگال پیشنهاد نشده است.
بین سالهای 1990 و 2008، در طی بررسی منطقه تپه مناسه که سامره و دره اردن را پوشش می دهد، پنج محوطه از این قبیل پیدا و حفاری شد که همگی به شکل پای انسان طراحی شده بودند.اعتقاد بر این است که قدمت این مکان به آغاز عصر آهن I (قرن 13 تا 12 قبل از میلاد) می رسد. بر اساس اندازه و شکل آنها مشخص است که آنها برای تجمع انسان و نه برای حیوانات استفاده می شدند.
دو مورد از محوطه ها (در بدحات الشعب و یافیت 3) در سالهای 2002-2005 به سرپرستی دکتر بن یوسف و راهنمایی آدام زرتال کاوش شدند. این یافته‌ها، عمدتاً از ظروف سفالی و استخوان‌های حیوانات، تاریخ پایه‌گذاری آنها را به اواخر قرن سیزدهم قبل از میلاد می‌رسانند و یکی از آنها تا قرن نهم یا هشتم قبل از میلاد بدون تعدیل معماری باقی مانده است.
حداقل در دو مورد، مدارهای سنگفرش به عرض حدود دو متر در اطراف سازه ها یافت شد. اینها احتمالاً برای محاصره کردن مکان ها در یک مراسم استفاده می شدند. پروفسور زرتال می گوید: «محاطره تشریفاتی یک منطقه در صفوف، عنصر مهمی در خاور نزدیک باستان است. به معنای "محاصره کردن" است.بنابراین، این کشف همچنین می تواند روشنایی جدیدی بر راهپیمایی های مذهبی و معنای کلمه عبری برای جشن، "هاگ" روشن کند.
پروفسور زرتال تاکید کرد که "پا" به عنوان نماد مالکیت قلمرو، کنترل بر دشمن، ارتباط بین مردم و زمین و حضور یک خدا اهمیت زیادی دارد. برخی از این مفاهیم در ادبیات مصر باستان ذکر شده است. کتاب مقدس همچنین به اهمیت «پا» به‌عنوان نماد مالکیت، پیوند بین مردم و خدایشان، شکست دادن دشمن «زیر پا» و معبدی که به‌عنوان یک پا تصویر می‌شود، اشارات فراوانی دارد.
پروفسور زرتال تأکید می‌کند که کشف این ساختارهای «پا» سیستم کاملاً جدیدی از ادراکات زبانی و تاریخی را باز می‌کند. او توضیح می دهد که معنای کلمه عبری کتاب مقدس برای "پا" - "regel" - همچنین یک "جشن" یا "تعطیلات" است. به این ترتیب، منبع اصطلاح عبری "aliya la-regel" که به معنای واقعی کلمه به عنوان "صعود به پا" ترجمه شده است (و اکنون در انگلیسی به عنوان زیارت شناخته می شود)، به مکان های "پا" در دره اردن نسبت داده می شود."اکنون، به دنبال این اکتشافات، معانی اصطلاحات روشن می شود. شناسایی محوطه های "پا" به عنوان مکان های تشریفاتی باستانی اسرائیل، ما را به مجموعه ای از احتمالات جدید برای توضیح آغاز اسرائیل، اعیاد و تعطیلات مردم اسرائیل هدایت می کند. او اظهار داشت.
طبق گفته پروفسور زرتال، سازه های "پا" برای مجالس تشریفاتی در عصر آهن اول (و احتمالاً بعد از آن) استفاده می شد. هنگامی که مرکز مذهبی به بیت المقدس منتقل شد و در آنجا مستقر شد، فرمان «علیه لا رگل» (زیارت) با بیت المقدس مرتبط شد. با این حال، منشأ این اصطلاح در مکان‌هایی است که اکنون در دره اردن و محراب در کوه ابال کشف شده‌اند. پروفسور زرتال اظهار داشت: «متن کتاب مقدس گواه قدمت این ترکیبات در مراسم تشریفات اسرائیل است، و ساختارهای «پا» توسط یک جامعه سازمان یافته که رهبری مرکزی داشت، ساخته شده است.»
