روی نوک انگشت جا می شود: Noblella pygmaea قورباغه ای است که کوچکترین قورباغه ای است که تا به حال در کوه های آند و در میان کوچکترین دوزیستان در جهان یافت شده است. قبل از اینکه هرپتولوژیست های آلمانی و پرویی این چیز کوچک را در جنوب شرقی پرو کشف کنند، فقط صدای قار آن از برگ های روی زمین خزه تر "جنگل های جن" در ارتفاعات پارک ملی مانو شنیده می شد.
نام محبوب گونه جدید مناسب است: قورباغه پیگمی Noble's Pygmy Frog به طور متوسط 11.4 میلی متر طول دارد. در مقاله‌ای که اخیراً توسط ادگار لهر، هرپتولوژیست آلمانی در مجموعه تاریخ طبیعی Senckenberg درسدن، و بوم‌شناس سوئیسی-پرویی الساندرو کاتنازی از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، ایالات متحده آمریکا منتشر شده است، در مجله Copeia منتشر شده است.کوتوله ای که روی نوک انگشت قرار می گیرد در حین کار میدانی در ایستگاه تحقیقاتی Wayqecha کشف شد. نه تنها اندازه کوچک آن برای مدت طولانی کشف نشده است. رنگ قهوه‌ای آن کاملاً نوبللا را استتار می‌کند. اما قورباغه پیگمی نوبل را می توان با کمک اعضای جوامع بومی مجاور پارک ملی مانو دید.
پارک ملی مانو به خوبی به عنوان «نقطه داغ» در جنگل‌های بارانی دشت شناخته می‌شود، مکانی با تنوع فراوان. با این حال، ذخیره‌گاه زیست‌کره، مناطق وسیعی از جنگل‌های ابر کوهستانی را نیز حفظ می‌کند، جایی که مه‌های نیمه‌پیکره‌ای پوشیده شده و اغلب گیاهان و حیوانات را پنهان می‌کنند. در طاقچه‌های بی‌شماری زیست‌محیطی، بسیاری از آنها توانستند بدون مزاحمت تکامل یابند و به شدت با سرما و رطوبت دائمی در دمای متوسط روزانه 11 درجه سانتیگراد سازگار هستند. مطالعات ژنتیکی نشان می دهد که تنوع دوزیستان به طور کلی و به ویژه در این منطقه بسیار دست کم گرفته شده است. به همین دلیل است که ادگار لهر و الساندرو کاتنازی فکر می کنند که Noblella pygmaea تنها یکی از بسیاری از دوزیستان کشف نشده در منطقه کوه آند است.دانشمندان انتظار دارند طی چند سال آینده گونه های جدید دیگری را پیدا کنند.
در حال حاضر قورباغه کوچک یکی از کوچکترین مهره دارانی است که تا به حال در ارتفاع بالای 3000 متر یافت شده است، جایی که بیشتر گونه ها در مناطق دشتی بزرگتر از گونه های همزاد یا مشابه هستند. Noblella pygmaea در جنگل ابر، درختچه کوهستانی و علفزارهای مرتفع در ارتفاعات 3025 تا 3190 متری از سطح دریا زندگی می کند. علاوه بر اندازه آن، انگشت سبابه بسیار بلند یک ویژگی متمایز قابل توجه است که در سایر قورباغه های کوتوله در کوه های پرو یافت نشد. ماده ها فقط دو تخم به قطر تقریبی چهار میلی متر می گذارند. برخلاف بیشتر گونه‌های دوزیستان، این تخم‌ها در زیستگاه‌های مرطوب و خشکی مانند خزه‌ها یا بسترهای خاکی گذاشته می‌شوند و توسط قورباغه مادر از شکارچیان حشرات محافظت می‌شوند. همچنین قابل توجه است که جنین‌ها به قورباغه‌های آبزی تبدیل نمی‌شوند، اما بلافاصله پس از جوجه‌آوری، زندگی کاملاً زمینی را آغاز می‌کنند.
در حالی که دانشمندان نمی توانند دلیلی برای اندازه کوچک نوبللا بیاورند، ظاهراً سودمند است.شاید آن را کاملا به طاقچه خاص خود پذیرفته شده است. این واقعیت که این گونه مجبور به ترک زیستگاه خود - حتی برای رسوب تخم - نمی شود، ممکن است از آن در برابر دشمنان طبیعی محافظت کند. علیرغم زندگی در ذخیره گاه زیست کره مانو، بقای قورباغه خردل و سایر دوزیستان نامشخص است. چندین اثر نامطلوب مانند تغییرات زیستگاه انسانی و اثرات گرمایش جهانی، که در میان چیزهای دیگر پراکندگی قارچ بیماریزای بسیار خطرناک Batrachochytrium dendrobatidis را تسهیل می کند، دوزیستان منطقه آند را تهدید می کند. خوشبختانه این قارچ که همه گیر شده است تاکنون روی نوبللا مشاهده نشده است. احتمالاً به دلیل زندگی زمینی‌اش، نوبللا نسبت به قورباغه‌های آب‌نشین کمتر در معرض این قارچ قرار دارد.
Batrachochytrium dendrobatidis مشکوک است که علت انقراض بسیاری از گونه های قورباغه در اکوادور و شمال پرو باشد و در حال حاضر جمعیت قورباغه های مرتفع در جنوب پرو را از بین می برد. تاکنون هیچ وسیله موثری برای جلوگیری از گسترش عفونت های قارچی در منطقه شناخته نشده است.محققان امیدوارند که ناهمگونی توپوگرافی بزرگ کوه‌های آند، پناهگاهی را فراهم کند که در آن قارچ قادر به کاهش شدید جمعیت در گونه‌های دوزیستان نیست، بنابراین بقای کوتوله را در "جنگل‌های جن" آند تضمین می‌کند.
