
همه ما می دانیم که مردم گاهی اوقات وقتی کسی به راه آنها نگاه می کند رفتار خود را تغییر می دهند. اکنون، مطالعه جدیدی که در تاریخ 2 آوریل در Current Biology به صورت آنلاین گزارش شده است، نشان می دهد که پرندگان jackdaws مربوط به کلاغ و زاغ با چشمانی شبیه به چشم انسان می توانند همین کار را انجام دهند.
آگوست فون بایرن، سابقاً از دانشگاه کمبریج و اکنون در دانشگاه کمبریج می گوید: «به نظر می رسد که جاکدوها نقش چشم را در ادراک بصری تشخیص می دهند، یا حداقل نسبت به جهت گیری چشم انسان بسیار حساس هستند. دانشگاه آکسفورد.
به گفته تیم تحقیقاتی به سرپرستی ناتان امری، زمانی که یک غذای ارجح ارائه میشود، زمانی که یک فرد چشمانش را به سمت غذا میبرد، زمان زیادی طول میکشد تا پاداش را به دست آورد تا زمانی که به سمت غذا نگاه میکند. دانشگاه کمبریج و دانشگاه کوئین مری لندن.پرندگان تنها زمانی مردد میشدند که فرد مورد نظر ناآشنا و در نتیجه تهدیدکننده بود.
علاوه بر این، پرندگان توانستند حرکات ارتباطی انسان مانند تغییر نگاه و اشاره را برای کمک به یافتن غذای پنهان تفسیر کنند. پرندگان در استفاده از نشانه های ثابت، از جمله نگاه چشم یا جهت گیری سر، در آن زمینه ناموفق بودند.
بر خلاف بسیاری از پرندگان، چشمان جکدوها مردمک تیره ای دارد که توسط عنبیه سفید نقره ای رنگ احاطه شده است. محققان گفتند که آنها معتقدند که جکدوها احتمالاً به چشم انسان حساس هستند زیرا مانند انسان، چشم ها وسیله ارتباطی مهمی برای آنها است. پرندگانی که با دست بزرگ شده اند در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، ممکن است حتی در توجه به نگاه انسان و پاسخ دادن به حرکات افرادی که آنها را بزرگ کرده اند، بهتر از جکداوی های وحشی باشند.
فون بایرن گفت: یافتهها بهویژه با توجه به این که اکثر گونههای دیگر مورد بررسی تا کنون، از جمله نزدیکترین خویشاوندان ما، شامپانزه و «بهترین دوست انسان»، سگ، قابل توجه هستند.در عوض، او ادامه داد، به نظر می رسد شامپانزه ها و سگ ها در تعیین جهت نگاه دیگران به نشانه های دیگری مانند جهت گیری سر یا بدن تکیه می کنند و به نظر نمی رسد که چشم ها را به عنوان اندام های بینایی قدردانی کنند. نتایج نشان میدهد که پرندگان ممکن است به خاطر تواناییهای ذهنی خود سزاوار احترام بیشتری باشند.
فون بایرن گفت: «ما ممکن است قلمرو روانی پرندگان را دست کم گرفته باشیم. "جداوها، در میان بسیاری از پرندگان دیگر، پیوندهای جفتی برای زندگی ایجاد می کنند و نیاز به هماهنگی و همکاری نزدیک با شریک زندگی خود دارند، که نیاز به روشی کارآمد برای برقراری ارتباط و حساسیت به دیدگاه شریک زندگی خود دارد."
محققان شامل Auguste M. P. فون بایرن، از دانشگاه کمبریج، مدینگلی، انگلستان؛ و ناتان جی. امری، از دانشگاه کمبریج، مدینگلی، بریتانیا، و دانشگاه کوئین مری لندن، بریتانیا.