جمعیت دوزیستان در سرتاسر جهان رو به کاهش است، عمدتاً به دلیل گسترش بیماری قارچی کیتریدیومیکوزیس. محققان می‌دانند که برخی از جمعیت‌ها و گونه‌های دوزیستان به طور فطری نسبت به سایرین مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
شواهد اولیه اخیر که در شماره آوریل BioScience توضیح داده شده است، همچنین نشان می دهد که دوزیستان منفرد گاهی اوقات می توانند به کیتریدیومیکوزیس مقاومت کنند که توسط قارچ Batrachochytrium dendrobatidis (Bd) ایجاد می شود. جاناتان کیو ریچموند، از سازمان زمین شناسی ایالات متحده، و سه نویسنده همکار استدلال می کنند که محققان باید مطالعات خود را در مورد کیتریدیومیکوزیس گسترش دهند تا مصونیت اکتسابی را در بر گیرند، زیرا این ممکن است مدل های پیش بینی گسترش Bd را بهبود بخشد و بنابراین راه هایی برای محافظت از قورباغه و وزغ در معرض تهدید پیشنهاد می کند. جمعیت ها
ریچموند و همکارانش در مورد مطالعات تجربی بحث می کنند که نشان می دهد دو گونه از قورباغه های نیوزیلندی آلوده به Bd اما تحت درمان با داروی ضد میکروبی کلرامفنیکل، بعداً به عفونت مجدد با قارچ مقاوم بودند. مطالعات دیگر نشان می‌دهد که وزغ‌های آمریکای شمالی که پس از اولین بار قرار گرفتن در معرض Bd در شرایط خشک زنده می‌مانند، هنگام آلوده شدن مجدد در شرایط مرطوب نسبت به وزغ‌هایی که در شرایط مرطوب در معرض Bd قرار گرفتند، بیشتر زنده می‌مانند.
ریچموند و همکارانش تاکید می کنند که ایمنی ذاتی باید در حیوان قبل از ایجاد ایمنی اکتسابی فعال شود. آنها به چندین جزء کلیدی سیستم ایمنی اشاره می کنند - به ویژه گیرنده های شبه تلفات و مولکول های پیچیده سازگاری بافتی - که به احتمال زیاد در پل زدن بین سیستم ایمنی ذاتی و اکتسابی نقش دارند و محققان را ترغیب می کنند تا مطالعات مشترکی در مورد ژنتیک انجام دهند. این سیستم ها با گسترش Bd تعامل دارند.
