بررسی مقالات منتشر شده قبلی نشان می دهد که شواهد کمی برای حمایت از درمان مؤثر نیش ساس وجود دارد، که به نظر نمی رسد این حشرات بیماری را منتقل کنند و کنترل و ریشه کنی ساس چالش برانگیز است. مقاله.
سس (Cimex lectularius) هزاران سال است که به عنوان انگل انسانی شناخته می شود، اما مطالعات علمی روی این حشره اخیرا و محدود است. سفرهای بین‌المللی، مهاجرت، تغییرات در شیوه‌های کنترل آفات و مقاومت در برابر حشره‌کش‌ها ممکن است به تجدید حیات اخیر این حشره خون‌مکز در کشورهای توسعه‌یافته کمک کرده باشد.طبق اطلاعات پیش‌زمینه مقاله، هجوم ساس‌ها به طور فزاینده‌ای در خانه‌ها، آپارتمان‌ها، اتاق‌های هتل، بیمارستان‌ها و خوابگاه‌ها در ایالات متحده از سال 1980 گزارش شده است.
مکان های مخفی معمولاً در فاصله 3 تا 6 فوتی میزبان های مناسب قرار دارند و شامل درزهای تشک، شکاف در فنرهای جعبه، پشت تخته ها، فضاهای زیر قرنیز یا کاغذ دیواری شل است. پیامدهای سلامتی شامل گاز گرفتن و واکنش های پوستی و سیستمیک است. پتانسیل ساس به عنوان ناقل بیماری و روش های بهینه برای کنترل آفات ساس و ریشه کنی آن مشخص نیست.
جروم گدارد، دکترای دانشگاه ایالتی می سی سی پی، و ریچارد د شازو، دکتر، از مرکز پزشکی دانشگاه می سی سی پی، جکسون، شواهد مربوط به سلامتی و اثرات پزشکی ساس و کنترل و ریشه کنی را بررسی کردند. استراتژی ها. محققان جستجویی برای مقالاتی در این زمینه انجام دادند، 53 مقاله را شناسایی کردند که معیارهای ورود را داشتند و یافته ها را خلاصه کردند.
نویسندگان گزارش می دهند که اگرچه انتقال بیش از ۴۰ بیماری انسانی به ساس نسبت داده شده است، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد آنها ناقل بیماری های مسری هستند. انواع واکنش های بالینی به ساس گزارش شده است، از جمله واکنش های پوستی و به ندرت واکنش های سیستمیک. بررسی گزارش‌های موردی نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد پاسخ معمول به نیش ساس، هیچ واکنشی با علامتی به سختی قابل مشاهده در محل گزش باشد. متداول‌ترین واکنش‌هایی که برای آنها به دنبال مراقبت‌های پزشکی هستند، ضایعات هستند. اینها معمولاً خارش دارند و اگر با خاراندن بدتر نشدند، ظرف یک هفته برطرف می‌شوند. برخی از بیماران واکنش های پوستی پیچیده ای را تجربه می کنند.
نویسندگان می نویسند که استفاده از هیچ استراتژی درمانی برای گزش علامت دار ساس ثابت نشده است. درمان واکنش‌های پوستی رایج و پیچیده معمولاً علامتی است و مبتنی بر شواهد نیست. درمان هایی که با نتایج متفاوت استفاده شده اند شامل آنتی بیوتیک ها، آنتی هیستامین ها، کورتیکواستروئیدهای موضعی و خوراکی و اپی نفرین (آدرنالین) است.
نویسندگان اضافه می کنند که ریشه کن کردن ساس بسیار دشوار است. هیچ مداخله مبتنی بر شواهد برای ریشه کنی ساس یا جلوگیری از گزش شناسایی نشد. کنترل آفت کش ساس ها به دلیل مقاومت به حشره کش ها، کمبود محصولات موثر و نگرانی های بهداشتی در مورد سم پاشی تشک ها با آفت کش ها پیچیده است.
محققان می نویسند: "محققان می نویسند: "ساس ها احتمالاً در آینده به دلیل مسافرت، مهاجرت و مقاومت در برابر حشره کش ها مشکل سازتر خواهند شد." "توسعه داروهای دافع موثر و آموزش عمومی در مورد ساس نیز اهداف مهمی هستند. تحقیقات برای روشن کردن پاتوژنز واکنش های بالینی به گزش ساس مورد نیاز است تا بتوان درمان بهینه را شناسایی کرد."
