
دانشمندانی که در حال مطالعه یک بیماری عصبی مرموز در گربهها هستند، به توانایی شگفتانگیز سیستم عصبی مرکزی برای ترمیم خود و بازگرداندن عملکرد خود پی بردهاند.
در مطالعه ای که در 30 مارس 2009 در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد، تیمی از محققان از دانشگاه ویسکانسین-مدیسون گزارش دادند که بازسازی میلین در گربه ها - یک عایق چربی از رشته های عصبی است که در بسیاری از اختلالات سیستم عصبی مرکزی انسان، که شایع ترین آنها مولتیپل اسکلروزیس است، تخریب می شود - می تواند منجر به بهبود عملکرد شود.
ایان دانکن، عصبشناس UW-Madison که این تحقیق را رهبری میکرد، میگوید: «نکته اساسی این مطالعه این است که به صراحت ثابت میکند که میلینسازی مجدد گسترده میتواند منجر به بهبودی از یک اختلال شدید عصبی شود. "این نشان دهنده توانایی عمیق سیستم عصبی مرکزی برای ترمیم خود است."
این یافته مهم است زیرا بر اعتبار راهبردهای ایجاد مجدد میلین به عنوان درمانی برای درمان طیف وسیعی از بیماریهای عصبی شدید مرتبط با از دست دادن یا آسیب میلین تأکید میکند، اما جایی که خود اعصاب دست نخورده باقی میمانند..
میلین مادهای چرب است که غلافی برای رشتههای عصبی به نام آکسون تشکیل میدهد و هدایت سیگنالهای عصبی را تسهیل میکند. از دست دادن آن از طریق بیماری باعث اختلال در حس، حرکت، شناخت و سایر عملکردها می شود، بسته به اینکه کدام اعصاب تحت تأثیر قرار می گیرند.
مطالعه جدید از رنج مرموز گربه های باردار ناشی شد.شرکتی که با استفاده از رژیمهای غذایی تحت تابش تأثیرات روی رشد و تکامل گربهها را آزمایش میکند، گزارش داد که برخی از گربهها دچار اختلال عملکرد عصبی شدید، از جمله اختلالات حرکتی، از دست دادن بینایی و فلج شدند. با حذف رژیم غذایی، گربه ها به آرامی بهبود یافتند، اما در نهایت همه عملکردهای از دست رفته بازیابی شدند.
دانکن، استاد علوم پزشکی در دانشکده دامپزشکی UW-Madison و صاحب نظر در مورد میلین زدایی، می گوید: "بعد از سه تا چهار ماه رژیم غذایی، گربه های باردار دچار بیماری عصبی پیشرونده شدند." بیماری ها "گربههایی که به رژیم غذایی عادی خود بازگشتند، بهبود یافتند. این یک بیماری میلین زدایی بسیار گیجکننده است."
طبق گفته دانکن، گربههای مبتلا به دمیلیناسیون شدید و گسترده در سیستم عصبی مرکزی نشان دادند. و در حالی که علائم عصبی نشان داده شده توسط گربه ها مشابه علائمی است که توسط انسان های مبتلا به اختلالات دمیلیناسیون تجربه می شود، به نظر می رسد این بیماری شبیه هیچ یک از بیماری های شناخته شده مرتبط با میلین در انسان نباشد.
در گربههایی که از رژیم غذایی حذف شدند، بهبودی کند بود، اما تمام آکسونهایی که قبلاً دمیلینه شده بودند، دوباره میلین شدند. دانکن اشاره میکند که غلافهای میلین بازسازیشده به ضخامت میلین سالم نبودند.
او می گوید: «این طبیعی نیست، اما از نقطه نظر فیزیولوژیکی، غشای نازک میلین عملکرد را بازیابی می کند. "آن کاری را که باید انجام دهد انجام می دهد."
دانستن اینکه سیستم عصبی مرکزی توانایی ایجاد غلاف های میلین جدید را در هر جایی که خود اعصاب حفظ می کنند حفظ می کند، این ایده را پشتیبانی قوی می کند که اگر بتوان میلین را در بیماری هایی مانند مولتیپل اسکلروزیس بازسازی کرد، ممکن است برای بیماران امکان پذیر باشد. دانکن میگوید: «نکته کلیدی این است که این ایده را کاملاً تأیید میکند که استراتژیهای میلینسازی مجدد از نظر بالینی مهم هستند».
دانکن که در مطالعه اصلی رژیم غذایی شرکت نداشت، میگوید علت دقیق بیماری عصبی در گربههایی که رژیم غذایی آزمایشی داشتند، ناشناخته است.
"ما فکر می کنیم بسیار بعید است که [غذای تحت تابش] به یک مشکل سلامتی انسان تبدیل شود،" دانکن توضیح می دهد. "ما فکر می کنیم که این گونه خاص است. توجه به این نکته مهم است که این گربه ها برای مدتی با رژیم غذایی پرتودهی شده تغذیه شدند."
علاوه بر دانکن، نویسندگان مطالعه جدید PNAS شامل الکساندرا بروور از آزمایشگاه تشخیص دامپزشکی ویسکانسین هستند. یوچی کوندو و رونالد شولتز از دانشکده دامپزشکی UW-Madison. و جوزف کرلی، جونیور از آزمایشگاههای هارلان در مدیسون.