آنها بزرگ، پرمو هستند و برخی به اندازه کافی بزرگ هستند تا مارمولک ها، موش ها و پرندگان را ببلعند. با وجود شهرت وحشتناک خود، عنکبوت هایی مانند رتیل - و حتی عنکبوت پولی کوچک - اکنون به محققان دانشگاه ناتینگهام کمک می کنند تا طیف وسیعی از مطالعات را در زمینه ژنتیک و تکامل انجام دهند.
نزدیک به 30 رتیل در یک آزمایشگاه عنکبوتی در پارک دانشگاه در دانشکده زیست شناسی خانه خود را راه اندازی کرده اند.
این مرکز منحصر به فرد توسط ژنتیک محقق و پژوهشگر RCUK دکتر سارا گوداکر که ژنتیک تکاملی عنکبوت ها را مطالعه می کند، تاسیس شد.
دکتر گوداکر گفت: "فرض می شود که ما خیلی چیزها را می دانیم، ما به ماه رفته ایم، اما هنوز به طور کامل نمی دانیم که چگونه عنکبوت پروتئین مایع را به ابریشم تبدیل می کند. عنکبوت‌ها گاهی از نظر علمی نادیده گرفته می‌شوند، اما زندگی شگفت‌انگیزی دارند.»
در میان ساکنان SpiderLab پرنده خوار جالوت است - بزرگترین رتیل. رتیل بابون نارنجی تانزانیایی بسیار تهاجمی. و یک رتیل رز شیلیایی - معمولاً به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شود. اما آنها تنها نیستند؛ آنها SpiderLab خود را با انواع دیگر عنکبوت ها به اشتراک می گذارند. محققانی که به بررسی عملکرد درونی عنکبوت می پردازند از بافت عنکبوت های جوان برای تحقیقات ژنتیکی خود استفاده می کنند.
دکتر گوداکر گفت: "ما می توانیم از مطالعه عنکبوت ها چیزهای زیادی یاد بگیریم. برخی از عنکبوت ها به شدت همخون هستند و در عین حال هیچ نشانه ای از جهش های عجیب را نشان نمی دهند. برخی دیگر از استراتژی های پراکندگی عالی برای اطمینان از بقا استفاده می کنند. برخی می توانند با استفاده از رشته های ابریشم شناور مسافت های طولانی را پرواز کنند. یک گونه عمدتا ماده است و با این حال کلنی های آنها با وجود کمبود ظاهری نر، موفق می شوند بسیار پایدار بمانند.برخی می توانند در آب های عمیق شیرجه بزنند و برای مدت طولانی در آنجا بمانند. گونه دیگری در زیر سطح آب زیر یک زنگ غواصی ساخته شده از ابریشم قرار دارد و هوای به دام افتاده را تنفس می کند.»
دکتر گوداکر سرپرستی تیم دو دانشجوی دکترا و یک دانشجوی کارشناسی ارشد را بر عهده دارد. آنها در حال حاضر روی طیف وسیعی از پروژه‌های تحقیقاتی کار می‌کنند که شامل مطالعات مربوط به آفت‌کش‌ها و تأثیر آنها بر جمعیت عنکبوت‌ها، استراتژی‌های پراکندگی عنکبوت‌های پولی، رفتار جفت‌گیری و تعصب نسبت جنسی در عنکبوت‌های ساکن درخت، ژنتیک حفاظت از عنکبوت در حال انقراض و پیامدهای همخونی در عنکبوت های نیمه اجتماعی بیابانی.
نزدیک به 900 گونه رتیل کشف شده است. دکتر گوداکر می‌خواهد بداند چرا یک نوع عنکبوت توانسته است این همه تنوع تولید کند. آنها امیدوارند با مطالعه درخت تکاملی رتیل و تعیین توالی بخش‌هایی از DNA، ژن‌هایی را ردیابی کنند که به اندازه کافی اما تغییرات زیادی برای رسیدن به این هدف ندارند.
آزمایشگاه عنکبوتی قبلاً مورد توجه دانشگاهیان دانشکده های داروسازی و شیمی قرار گرفته است.شیمیدانان امیدوارند با استفاده از کریستالوگرافی اشعه ایکس که تصاویری از ساختار سه بعدی مولکول ها ارائه می دهد، در مورد ساختار پروتئینی ابریشم عنکبوت و آنچه آن را بسیار سبک اما فوق العاده قوی می کند، بیاموزند. میکروسکوپ نیروی کاربردی همچنین می تواند در مورد نحوه رفتار ابریشم عنکبوت تحت شرایط مختلف فیزیکی به آنها اطلاعات بیشتری بدهد.
آزمایشگاه عنکبوتی در حال حاضر با همکاری نزدیک با الکس هاید، دانشجوی سابق کارشناسی ارشد در گروه عکاسی و تصویربرداری بیولوژیکی در دانشگاه ناتینگهام کار می کند. محققان از تخصص او در میکروسکوپ استفاده می کنند تا از نزدیک با رتیل و سایر ساکنان SpiderLab آشنا شوند. عکاسی قابل توجه او به آنها کمک می کند تا درک بهتری از بیومکانیک عنکبوت ها ایجاد کنند - مانند نحوه پریدن و پرواز آنها.
کودکان مدرسه ای اغلب توسط تیمی سرگرم می شوند که در نمایشگاه ها و نمایش های علمی شرکت می کنند تا کارشان را توضیح دهند و بچه های مدرسه ای را به علم علاقه مند کنند.
دکتر گوداکر فقط فردی است که الهام بخش جوانان است. او گفت: «یک بار از من پرسیده شد که آیا ایده‌ای برای تحقیقاتم تمام شده است یا خیر. پاسخ این است که به نظر می رسد من همیشه لیستی از حدود 100 ایده دارم که می خواهم در هر زمان آنها را دنبال کنم. من ممکن است این را به 50 برسانم، اما بعید است که از آن کمتر شود - خوب، تا زمانی که 95 ساله نشده باشم.»
