تولید جنسی: پرندگان این کار را انجام می دهند، زنبورها آن را انجام می دهند. موریانه ها نمی کنند، لزوما

دانشمندان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی و سه دانشگاه در ژاپن برای اولین بار نشان دادند که ممکن است "ملکه های اولیه" موریانه های ماده در طول زندگی خود تولید مثل کنند.

نوزادانی که به صورت غیرجنسی تولید می شوند، بیشتر به جانشینی ملکه تبدیل می شوند - به اصطلاح "ملکه های ثانویه" - که در مستعمره موریانه ها باقی می مانند و با پادشاه جفت می شوند. این باعث تولید نوزادان بزرگ بدون خطرات همخونی می شود، زیرا ملکه های ثانویه هیچ ژن مشترکی با پادشاه ندارند.

بچه هایی که به روش قدیمی تولید می شوند، بین ملکه های اولیه یا ثانویه و پادشاه، بیشتر کارگران و سربازان هر دو جنس هستند.

دکتر اد وارگو، دانشیار حشره شناسی در ایالت NC و یکی از نویسندگان مقاله، می گوید که گونه موریانه زیرزمینی مورد مطالعه، Reticulitermes speratus، یک آفت مهم اقتصادی در ژاپن است و از همان جنس موریانه های موجود در کارولینای شمالی است..

مستعمرات موریانه ها عموماً توسط یک پادشاه اولیه و ملکه اولیه تأسیس شده و سپس نگهداری می شوند. در این مطالعه، دانشمندان موریانه ها را از تعدادی از مستعمرات مختلف در ژاپن جمع آوری کردند. در بسیاری از مستعمرات، ملکه اولیه حضور نداشت، اما ظاهراً تعداد زیادی ملکه ثانویه جانشین او شدند. در همین حال، بیشتر پادشاهان اولیه در مستعمرات حضور داشتند. وارگو می‌گوید این نشان می‌دهد که پادشاهان اولیه طولانی‌تر از ملکه‌های اولیه عمر می‌کنند، بنابراین نیاز شدیدی برای این موریانه‌ها وجود دارد که جانشینان ملکه‌ای متنوع ژنتیکی داشته باشند تا مستعمرات را به طور مؤثر رشد دهند.

تجزیه و تحلیل ژنتیکی وارگو از جمعیت موریانه‌ها در چندین مستعمره نشان داد که ملکه‌های ثانویه ژن‌های مشترکی را با ملکه‌های اولیه دارند اما نه با پادشاهان اولیه، که نشان‌دهنده تولید مثل غیرجنسی است. در همان زمان، موریانه‌ها و سربازان نر و ماده دارای رگه‌های ژنتیکی از پادشاه اولیه و ملکه اولیه بودند که نشان‌دهنده تولید مثل جنسی بود.

"استفاده مشروط از رابطه جنسی در حشرات غیرمعمول است و قبلاً در موریانه ها ناشناخته بود. این استفاده جدید از تولید مثل جنسی و غیرجنسی راهی برای ملکه های اولیه برای به حداکثر رساندن بازده تولید مثلی است که به کلنی اجازه می دهد بزرگتر و سریعتر رشد کند. وارگو می گوید: حفظ تنوع ژنتیکی و اجتناب از مضرات همخونی.

Vargo قصد دارد این تحقیقات را با جستجوی گونه های دیگر موریانه های ماده با سیستم های جفت گیری دوگانه ادامه دهد. او می افزاید که یادگیری بیشتر در مورد ژنتیک پشت تولید مثل می تواند به راه هایی برای جلوگیری از تولید کاست های خاصی از موریانه ها منجر شود - مانند ملکه های اولیه که به دو روش تولید مثل می کنند - یا راه هایی برای از بین بردن عملکردهای ژنی خاص در آن کاست ها.