کشت نخل روغنی عامل مهمی برای تخریب جنگل های استوایی در سراسر جنوب شرقی آسیا است. به گفته ویلیام اف. لارنس، دانشمند ارشد موسسه تحقیقاتی استوایی اسمیتسونیان، به دلیل تغییر پیشنهادی در قوانین برزیل، زیرساخت های جدید و نفوذ شرکت های کشاورزی و صنعتی خارجی در منطقه، به راحتی می تواند به تهدیدی برای جنگل های بارانی آمازون تبدیل شود. پاناما.
Laurance و Rhett A. Butler در Tropical Conservation Science هشدار می دهند که گسترش نخل های روغنی در آمازون برزیل احتمالاً به قیمت از دست دادن جنگل های طبیعی رخ می دهد که در نتیجه یک بازنگری پیشنهادی در کد جنگل است که مالکان زمین را ملزم می کند تا حفظ 80 درصد جنگل در زمین های آمازون.قانون جدید اجازه می دهد تا 30 درصد از این ذخیره را از نخل روغنی تشکیل دهد.
توسعه ممکن است ناشی از اقتصاد باشد. نخل روغنی به‌عنوان پربازده‌ترین منبع بذر حاوی روغن در جهان، احتمالاً نسبت به دامداری و کشاورزی مکانیزه سویا، که فعالیت‌های کشاورزی غالب در آمازون برزیل است، بازده مالی بهتری ارائه می‌دهد و تعداد بیشتری از افراد را به کار می‌گیرد. علاوه بر این، تولیدکنندگان روغن نخل از "یارانه درختکاری" بهره مند خواهند شد که به موجب آن الوار برداشت شده از یک قطعه زمین به جبران هزینه های ایجاد یک مزرعه کمک می کند. قبل از افزایش اخیر قیمت روغن نخل، درختکاری عاملی در سودآوری مزارع نخل در جنوب شرقی آسیا بوده است.
"گسترش نخل روغنی را می توان توسط عواملی که با افزایش قیمت زمین، تشویق به توسعه زیرساخت ها و ارائه شکل جدیدی از استفاده از زمین در منطقه، از بین رفتن جنگل ها را ترویج می کنند، تسریع کرد و همچنین به آنها کمک کرد.". مزارع نخل روغنی در مقایسه با جنگل‌های چوب‌شده عملاً بیابان‌های بیولوژیکی هستند؛ تحقیقات در آسیا حاکی از کاهش 80 درصدی در میان گروه‌های اصلی حیوانات است."
گسترش کشت نخل روغنی نیز می تواند بر آب و هوا تأثیر بگذارد. بر اساس تحقیقات دانشمندان مرکز تحقیقات Woods Hole، 2.3 میلیون کیلومتر مربع زمین در آمازون برزیل مناسب برای کشت روغن نخل، 42 میلیارد تن کربن ذخیره می کند. تبدیل جنگل اولیه به مزارع حداقل 60 درصد از زیست توده سطح زمین را آزاد می کند.
در حالی که لورانس و باتلر نگران هستند که توسعه نخل روغنی می تواند به تبدیل جنگل در مقیاس بزرگ در آمازون کمک کند، آنها راه هایی را برای تعدیل جدی ترین تأثیرات زیست محیطی این گسترش پیشنهاد می کنند.
"توسعه‌دهندگان را می‌توان تشویق کرد تا روش‌های کشت را که توسط میزگرد روی روغن پالم پایدار، یک ابتکار صنعتی برای بهبود عملکرد زیست‌محیطی آن ترویج می‌شود، اتخاذ کنند. این روش‌ها شامل استفاده از کنترل طبیعی آفات و کمپوست کردن به جای آفت‌کش‌ها و کودهای مصنوعی در هر زمان است. باتلر گفت: اجرای سیاست‌های بدون سوختگی و ایجاد حوضچه‌های آبریز برای کاهش آلودگی آب ممکن است.«دولت برزیل می‌تواند از مزارع نخل‌های روغنی برای ایجاد مناطق حائل ساحلی، حفظ کریدورهای زیستگاه و حفاظت از مناطق تالاب‌ها برای کاهش تأثیرات بر تنوع زیستی بخواهد.»
"از آنجایی که مزارع نخل روغن در هر هکتار عملکرد بالاتری نسبت به تولید سویا یا گوشت گاو دارند، می توان استدلال کرد که جایگزینی مراتع گاو موجود با نخل روغنی - بدون جابجایی دامداران یا کشاورزان به مناطق جنگلی - ممکن نیست. باتلر گفت خیلی چیز بدی است. "اما این کاملاً حیاتی است که انتقال به طور مسئولانه مدیریت شود. در غیر این صورت، تخریب آمازون توسط نیروهای صنعتی به سرعت ادامه خواهد یافت."
