یک اقتصاددان دانشگاه ایالتی میشیگان گفت که به لطف یک سیستم تحقیقاتی و توسعه یافته در طول 50 سال گذشته، مقدار کمی پول برای مبارزه با شته ریز و در عین حال مخرب سویا هزینه زیادی در سال های آینده خواهد داشت.
اسکات سوینتون، استاد کشاورزی، غذا و اقتصاد منابع MSU گفت که دولت های ایالتی و فدرال از سال 2003 17 میلیون دلار برای تحقیق و آموزش شته سویا هزینه کرده اند. سود خالص اقتصادی کار مدیریت یکپارچه آفات یا IPM باید به 1 دلار برسد.وی گفت: 3 میلیارد در 15 سال آینده. این نرخ بازده سالانه 180 درصد است.
سوینتون گفت: «این نمونه ای از سود خوبی است که می توانید در نتیجه تحقیقات طولانی مدت به دست آورید. "نیم قرن تحقیق در مورد مدیریت یکپارچه آفات وجود دارد. در این فرآیند، تکنیک‌های زیادی توسعه یافتند و درک زیادی در مورد روابط بین چرخه‌های زندگی محصول و آفات، آلودگی‌ها و آب و هوا برای تصمیم‌گیری در مورد زمان لازم برای کنترل آنها بدون هدر دادن پول و ایجاد خطرات بهداشتی به دست آمد.».
مدیریت یکپارچه آفات "رویکردی جامع برای مدیریت آفات اتخاذ می کند که اقتصاد را با ایمنی محیطی و انسانی، و همچنین با آنچه در جامعه محلی منطقی است، متعادل می کند."
کنترل ها، که ممکن است شامل روش های شیمیایی و بیولوژیکی باشد، تنها زمانی وارد عمل می شوند که از آستانه مقرون به صرفه بودن که به دقت تعیین شده است عبور کند.به عنوان مثال، کمتر از 250 شته در هر بوته، احتمالاً بر عملکرد سویا تأثیر نمی گذارد و استفاده اولیه از حشره کش ها می تواند حشرات مفیدی مانند زنبورهای انگلی را از بین ببرد.
سوینتون گفت: «برای من تقریباً مانند داشتن یک سیستم دفاع ملی خوب در صورت حمله در زمان جنگ است. "داشتن یک سیستم تحقیق و توسعه خوب IPM شما را قادر می سازد تا به سرعت به گونه های مهاجم مانند شته سویا پاسخ دهید."
سویا دومین محصول بزرگ در ایالات متحده است که در سال 2005 با فروش 17 میلیارد دلار از 3 میلیارد بوشل فراتر رفت. طبق آمارهای دولتی، دو سوم محصول به خوراک طیور، خوک و گاو می رسد و حدود یک سوم آن صادر می شود.
مزارع سویا تا پنج یا ۱۰ سال پیش، زمانی که شته ها در ایالت های شمال مرکزی شروع به ظهور کردند، می توانستند بدون حشره کش در غرب میانه باقی بمانند. تا سال 2005، 22 درصد سطح زیر کشت سویا در سطح ملی برای آفات مکنده شیره که مانع رشد گیاهان و انتقال ویروس ها می شود، تحت درمان قرار گرفت.نرخ درمان سطح زیر کشت میشیگان تا آن زمان به 42 درصد و مینه سوتا به 56 درصد افزایش یافت.
سوینتون و دانشجوی دکترا، فنگ سونگ، هزینه برنامه های تحقیقاتی و ترویجی شته سویا ایالتی و فدرال را از زمانی که در سال 2003 آغاز شد، اندازه گیری کردند و مزایای خالص تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را طی 15 سال آینده محاسبه کردند. آنها نتایج تحقیقات خود را در ششمین سمپوزیوم بین المللی IPM در پورتلند، Ore، 24 مارس ارائه کردند.
کار تحقیق و توسعه IPM ایالت میشیگان توسط ایستگاه آزمایش کشاورزی میشیگان، MSU Extension، پروژه GREEEN و وزارت کشاورزی ایالات متحده پشتیبانی می شود.
