
مردم همیشه مجذوب خفاشها بودهاند، اما دامنه این علاقه عموماً به نحوه پرواز خفاشها و عادت عجیب و غریب آنها به وارونه خوابیدن محدود میشود. تا به حال، هیچ کس بررسی نکرده بود که خفاش ها چگونه به جایگاه های روزانه خود می رسند.
یک تیم تحقیقاتی به رهبری دانشگاه براون اولین کسی است که رویکرد فرود سه گونه خفاش را ثبت کرد - دو گونه که در غارها زندگی می کنند و دیگری که در درختان زندگی می کنند. چیزی که آنها پیدا کردند تعجب آور بود: همه خفاش ها به یک شکل فرود نمی آیند.
دانیل ریسکین، محقق فوق دکتری در بخش زیستشناسی و زیستشناسی تکاملی در براون و نویسنده اصلی مقالهای که در مجله زیستشناسی تجربی منتشر شده است، میگوید: «آویزان کردن برعکس کاری است که خفاشها انجام میدهند.ما این را میدانستیم. اما این اولین بار است که کسی نحوه فرود آنها را اندازه گیری می کند.»
با استفاده از دوربینهای پیشرفته ضبط حرکت در یک محفظه ویژه پرواز، از هر گونه خفاش در حالی که به سمت یک سکوی فرود مشبک حرکت میکرد و روی آن فرود میآمد، فیلمبرداری کردند. Cynopterus brachyotis، یک خفاش خرس درخت که در مناطق گرمسیری جنوب شرقی آسیا رایج است، در حالی که به سمت بالا به سمت محل فرود حرکت می کرد، یک خفاش نیمه پشت انجام داد، در حالی که پاهای عقب و شست هایش به طور همزمان پد را لمس کردند - یک فرود چهار نقطه، گروه. مشاهده شد.
ریسکین خاطرنشان کرد، فرود سخت است و نیروی ضربه ای بیش از چهار برابر وزن بدن گونه دارد.
سپس تیم توجه خود را به دو گونه غار خیزش معطوف کرد، Carolia perspicillata و Glossophaga soricina. این خفاشها، که در آمریکای مرکزی و جنوبی رایج هستند، با یک زمین عمودی به هدف فرود خود نزدیک میشوند و سپس در آخرین لحظه به سمت چپ یا راست خم میشوند - یک نوع چرخ چرخ دستی را اجرا میکنند - قبل از اینکه سکوی فرود را فقط با عقب خود بگیرند. پاها
محققان مشاهده کردند فرود دو نقطهای بسیار ملایمتر از نیروی ضربهای است که خفاشهای خفاش درختان اعمال میکنند. خفاش های غار خیزش تنها یک سوم وزن بدنشان نیروی برخورد فرود دارند.
حدود 1200 گونه خفاش شناخته شده در سرتاسر جهان وجود دارد، بنابراین ریسکین در مورد عدم نتیجه گیری بزرگ محتاط بود. با این حال، او گفت، این واقعیت که این تیم مستند کرده است که خفاش ها به طور متفاوت فرود می آیند، می تواند بینش جدیدی را در مورد گونه ای که تقریباً یک پنجم پستانداران روی زمین را تشکیل می دهد، باز کند.
سایر محققان براون که روی این مقاله کار کردند عبارتند از شارون سوارتز، دانشیار زیست شناسی. تاتیانا هوبل، محقق فوق دکتری؛ و جوزف بهلمن، دانشجوی کارشناسی ارشد. جان راتکلیف، زیستشناس در دانشگاه دانمارک جنوبی، و توماس کونز، زیستشناس دانشگاه بوستون، در این مقاله مشارکت داشتند.
این تحقیق توسط بنیاد ملی علوم ایالات متحده، دفتر تحقیقات علمی نیروی هوایی ایالات متحده، سیگما شی در ایالات متحده، شورای تحقیقات علوم طبیعی و مهندسی کانادا، و شورای تحقیقات علوم طبیعی دانمارک تامین شد.