با ترکیب داده های 48 مطالعه بر روی صخره های مرجانی از سراسر دریای کارائیب، محققان دریافتند که تراکم ماهی ها که برای دهه ها ثابت بوده اند، جای خود را به کاهش قابل توجهی از سال 1995 داده اند.
میشل پداک از دانشگاه سایمون فریزر در کانادا گفت: «ما بسیار متعجب شدیم که متوجه شدیم این کاهش هم برای گونه‌های با جثه درشت مورد هدف ماهیگیری و هم برای گونه‌های کوچک جثه که ماهیگیری نمی‌شوند مشهود است. "این نشان می دهد که صید بی رویه احتمالا تنها علت نیست."
در عوض، آنها پیشنهاد می کنند که کاهش اخیر ممکن است با تلفات شدید پوشش مرجانی و سایر تغییرات در زیستگاه های صخره های مرجانی که در 30 سال گذشته در کارائیب رخ داده است، توضیح داده شود.این تغییرات نتیجه عوامل بسیاری از جمله گرم شدن دمای اقیانوس ها، بیماری های مرجانی و افزایش رسوب و آلودگی ناشی از توسعه سواحل است. صید بی رویه همچنین منجر به کاهش بسیاری از گونه های ماهی شده است، و اکنون به نظر می رسد که در حال حذف آنهایی است که برای عاری از جلبک ها صخره ها مهم هستند.
"پداک گفت: "همه این عوامل بر صخره‌ها فشار وارد می‌کنند و آنها را کمتر قادر می‌سازند تا از اختلالاتی مانند طوفان‌ها که به نظر می‌رسد بیشتر رخ می‌دهند، بهبود یابند..
دانشمندان قبلاً کاهش تاریخی فراوانی ماهی‌های صخره‌ای بزرگ کارائیب را ثبت کرده بودند که احتمالاً بازتاب قرن‌ها استثمار بیش از حد است. با این حال، اثرات تخریب اخیر زیستگاه های صخره ها بر روی ماهی های صخره ای قبلاً ثابت نشده بود.
در مطالعه جدید، تیم تحقیقاتی داده هایی را در مورد تراکم ماهی های صخره از 48 مطالعه که نشان دهنده 318 صخره در سراسر دریای کارائیب از سال 1955 تا 2007 بود، گردآوری کرد. ، با نرخ هایی که در تمام مناطق فرعی حوزه کارائیب یکسان است.به طور خاص، آنها کاهش تراکم ماهی را بین 2.7 تا 6 درصد در سال نشان می دهند.
پداک گفت که مطالعه او، که در آن تیم بسیار بزرگی از دانشمندان از سراسر جهان شرکت داشتند، باید به عنوان یک فراخوان برای اقدام عمل کند.
"اگر می خواهیم در آینده خود صخره های مرجانی داشته باشیم، باید اطمینان حاصل کنیم که آسیب به این اکوسیستم ها را کاهش می دهیم." در سطح شخصی، این ممکن است به معنای نخریدن ماهی‌های آکواریومی صید شده وحشی و مرجان‌ها، نخوردن گونه‌های ماهی صخره‌ای که در حال کاهش هستند، مراقبت از لنگر انداختن روی صخره‌ها و کاهش انتشار کربن برای کمک به کنترل تغییرات آب و هوایی باشد. ما باید به قانون‌گذاران و مدیران منابع اطلاع دهیم که به این اکوسیستم‌ها اهمیت می‌دهیم و باید برای تغییر در نحوه مدیریت آنها فشار بیاوریم."
این مطالعه در 19 مارس در Current Biology، یک نشریه Cell Press به صورت آنلاین ظاهر می شود.
