
دانشمندان اثربخشی روش های کاهش سوخت آتش را تحت مطالعه ملی آتش و آتش جایگزینی ایالات متحده مقایسه کردند. چهار مقاله اثرات سوختگی های تجویز شده، درمان مکانیکی (معمولاً نازک شدن کوچکترین درختان) و ترکیبی از هر دو را با کرت های کنترل در 12 مکان مطالعه در جنگل های سراسر ایالات متحده بررسی می کند.
بسیاری از جنگلهای ایالات متحده زمانی آتشسوزیهای طبیعی مکرر را تجربه کردند که بسیاری از گیاهان کم ارتفاع را از بین بردند، از جمله گیاهان چوبی، درختچهها و علفهایی که به این سوختگیها دامن زدند.اما فعالیتهای انسانی، مانند چرای دام، قطع درختان بزرگ و مهار آتش و یا محرومیت از آن منجر به تغییراتی در ساختار جنگل شده است. نویسندگان می نویسند که افزایش تراکم درخت، اندازه درخت کوچکتر و افزایش بار سوخت، 10 میلیون هکتار از جنگل های ایالات متحده را در معرض خطر آتش سوزی های خطرناک قرار می دهد.
در شرایط آب و هوایی شدید، نویسندگان دریافتند که آتش تجویز شده به تنهایی، ترکیبی از آتش تجویز شده و حذف سوخت مکانیکی، و حذف سوخت به تنهایی همگی در کاهش شدت آتش موثر هستند. به طور خاص، آنها گزارش می دهند که برای احیای سریع جنگل هایی با درختان کم و با قطر زیاد، ترکیبی از سوختگی های تجویز شده و حذف مکانیکی سوخت بهترین نتایج را به دست آوردند.
با این حال، نویسندگان خاطرنشان میکنند که این درمان ترکیبی همچنین به تهاجم گونههای غیربومی در برخی مکانها کمک میکند. علاوه بر این، ترکیبی از سوختگی های تجویز شده و نازک شدن مکانیکی باعث افزایش مرگ درختان در اثر سوسک های پوستی و سوراخ های چوب شد.با این حال، نویسندگان تاکید میکنند که یک گزینه بدون درمان در این محیطهای مستعد آتشسوزی پایدار نیست. آنها احتیاط و ارزیابی مورد به مورد از بهترین شیوه های مدیریتی برای انواع مختلف جنگل را توصیه می کنند.