به گفته محققان کانادایی که کوچکترین گونه دایناسور را در آمریکا کشف کرده اند، ممکن است شکارچیان عظیمی مانند آلبرتوزاروس و تیرانوسوروس رکس در راس زنجیره غذایی قرار داشته باشند، اما آنها تنها دایناسورهای گوشتخواری نیستند که در آمریکای شمالی پرسه می زنند. قاره تا به امروز کار آنها همچنین به ترسیم مجدد تصویر اکوسیستم آمریکای شمالی در اوج عصر دایناسورها در 75 میلیون سال پیش کمک می کند.
نیک لانگریچ گفت: "Hesperonychus در حال حاضر کوچکترین دایناسور شناخته شده از آمریکای شمالی است. اما کشف آن فقط بر میزان کمی از اطلاعات ما تأکید می کند و این احتمال را افزایش می دهد که حتی کوچکترهایی نیز در آنجا وجود داشته باشند که در انتظار یافتن هستند." ، دانشیار تحقیقات دیرینه شناسی در گروه علوم زیستی دانشگاه کلگری.او گفت: "به نظر می رسید دایناسورهای کوچک گوشتخوار به طور کامل در محیط غایب بودند، که عجیب به نظر می رسید زیرا امروزه تعداد گوشتخواران کوچک از گوشتخواران بزرگ بیشتر است." "به نظر می رسد که آنها اینجا بودند و آنها نقش مهمتری در اکوسیستم از آنچه ما تصور می کردیم ایفا کردند. بنابراین در 100 سال گذشته، ما به طور کامل بخش عمده ای از جامعه دایناسورهای آمریکای شمالی را نادیده گرفته ایم."
در مقاله ای که در ۱۶ مارس در مجله علمی Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد، دیرینه شناس لانگریچ و دانشگاه آلبرتا، فیلیپ کوری، جنس جدیدی از دایناسورهای گوشتخوار را توصیف می کنند که کوچکتر از یک گربه خانگی مدرن بود و احتمالاً حشرات را شکار می کرد. پستانداران کوچک و طعمه های دیگر از میان باتلاق ها و جنگل های اواخر دوره کرتاسه در جنوب شرقی آلبرتا، کانادا. Hesperonychus elizabethae با وزن تقریبی دو کیلوگرم و قد حدوداً 50 سانتی‌متر، شبیه نسخه‌ای مینیاتوری از شکارچی دوپا معروف Velociraptor بود که ارتباط نزدیکی با آن داشت.هسپرونیکوس روی دو پا می‌دوید و پنجه‌هایی شبیه تیغ داشت و پنجه‌ای داسی‌شکل بزرگ روی انگشت دومش داشت. بدنی باریک و سر باریک با دندان های خنجر مانند داشت.
لانگریچ گفت: "اندازه آن نصف یک گربه اهلی بود و احتمالاً هر چه می توانست به اندازه خود شکار می کرد و می خورد - حشرات، پستانداران، دوزیستان و شاید حتی بچه دایناسورها." احتمالاً بیشتر زمان خود را در نزدیکی زمین به جستجو در میان باتلاق‌ها و جنگل‌هایی می‌گذراند که مشخصه منطقه در پایان کرتاسه بود.»
بقایای فسیل شده Hesperonychu s که به معنای «پنجه غربی» است، در سال 1982 از چندین مکان از جمله پارک استانی دایناسورها جمع آوری شد. مهمترین نمونه، لگنی که به خوبی حفظ شده بود، توسط دیرینه شناس افسانه ای آلبرتا، الیزابت (بتسی) نیکولز، کشف شد و نام این گونه به نام آن گرفته شد. نیکولز متصدی خزندگان دریایی در موزه سلطنتی تایرل در درامهلر بود و مدرک کارشناسی ارشد و دکتری خود را در U of C دریافت کرد.او در سال 2004 درگذشت. فسیل‌ها به مدت 25 سال مطالعه‌نشده باقی ماندند تا اینکه لانگریچ در سال 2007 در مجموعه دانشگاه آلبرتا به آنها برخورد کرد. لانگریچ و کوری برای توصیفشان بر روی پنجه‌های فسیل‌شده و یک لگن به خوبی حفظ شده تمرکز کردند.
"تصور می شد که پنجه ها از بچه های جوان می آیند - آنها بسیار کوچک بودند. اما وقتی لگن را مطالعه کردیم، متوجه شدیم استخوان های لگن به هم چسبیده شده اند، که فقط زمانی اتفاق می افتاد که حیوان به طور کامل رشد کند." گفت. "تا به حال، کوچکترین دایناسورهای گوشتخواری که در آمریکای شمالی دیده‌ایم به اندازه یک گرگ بوده‌اند. با قضاوت بر اساس مقدار مواد جمع‌آوری شده، ما معتقدیم حیواناتی به اندازه هسپرونیکوس باید در این منظره بسیار رایج بوده باشند."
Currie و Longrich سال گذشته دایناسور کوچک آمریکای شمالی رکوردار قبلی را توصیف کردند، یک حشره خوار به اندازه مرغ به نام Albertonykus borealis.
کشف Hesperonychus اولین نشانه دایناسورهای گوشتخوار کوچک در آمریکای شمالی است و همچنین بازه زمانی درومائوسورهای کوچک پرنده مانند معروف به Microraptorinae در فسیل های فسیلی را تقریباً 45 میلیون سال افزایش می دهد.نمونه هایی از چین پیدا شده اند که مربوط به 120 میلیون سال پیش است، در حالی که به نظر می رسد هسپرونیکوس تا پایان عصر دایناسورها در اواخر کرتاسه رشد کرده است.
