
مطالعه جدید دانشگاه فلوریدا می تواند به حل یک بحث طولانی مدت در دیرینه شناسی کوسه کمک کند: کوسه بزرگ سفید مدرن از کدام نسل از گونه ها تکامل یافته است؟
در 150 سال گذشته، برخی دیرینه شناسان به این نتیجه رسیده اند که کوسه سفید بزرگ، Carcharodon carcharias، یکی از بستگان کوچکتر از خط تولید Carcharodon megalodon، بزرگترین ماهی گوشتخوار شناخته شده است. دیرینه شناسان دیگر مخالف هستند، استدلال می کنند که کوسه سفید بزرگ در عوض از کوسه ماکو دندان پهن تکامل یافته است. گروه دوم مدعی است که مگالودون، که طول آن تا 60 فوت رشد کرده است، باید نام جنس خود را به Carcharocles تغییر دهد تا منعکس کننده اصل و نسب متفاوت آن باشد.
مطالعه در شماره ۱۲ مارس مجله دیرینه شناسی مهره داران کاملاً در اردوگاه ماکو قرار می گیرد. این نتیجه میگیرد که کوسههای سفید مدرن و کوسههای سفید بسیار دورتر از آنچه که دیرینهشناسان در ابتدا تصور میکردند، مرتبط هستند.
"من فکر می کنم که این نمونه چیزها را روشن خواهد کرد." "وقتی ما فقط دندان های جدا شده برای توصیف داریم، رسیدن به یک نتیجه قطعی بسیار سخت است."
این مطالعه بر اساس یک فسیل 4 تا 5 میلیون ساله به خوبی حفظ شده از پرو از یک گونه کوسه سفید اولیه است: یک فک کامل با 222 دندان سالم و 45 مهره. بیشتر گونه های باستانی کوسه فقط از روی دندان های جدا شده شناخته شده اند. بر اساس اندازه دندان و تجزیه و تحلیل حلقه های رشد در مهره ها، این کوسه حدود 20 سال سن و 17 تا 18 فوت طول داشت که اندازه ای در محدوده کوسه های سفید مدرن است.
اهرت گفت: داشتن دندانها در محل به محققان این امکان را میدهد تا ویژگیهای متمایز مهمی را ببینند که به تعیین جنس و گونه فسیل کمک میکند، مانند اینکه آیا دندان به سمت خارج فک یا خط وسط آن خمیده است یا خیر. او معتقد است که این فسیل متعلق به یک گونه کوسه سفید است که نزدیک به Isurus hastalis، یک کوسه ماکو دندان پهن است که احتمالاً به طول 27 فوت رشد کرده و 9 میلیون تا 10 میلیون سال پیش زندگی می کرده است.
یک کشاورز باغ زیتون که در زمینه مجموعه فسیلی آموزش دیده بود، آن را در نزدیکی خانه خود در صحرای جنوب پرو در سال 1988 کشف کرد. اکنون به یک مجموعه خصوصی تعلق دارد و اخیراً به موزه تاریخ طبیعی فلوریدا سپرده شده است.
گوردون هابل، صاحب فسیل و یکی از نویسندگان مطالعه، گفت: "این تنها جمجمه فسیل شده جزئی یک کوسه سفید است که تاکنون پیدا شده است."هابل فسیل را از کشاورز در اولین سفرش به پرو خریداری کرد که اتفاقاً تنها چند روز پس از کشف رخ داد.
نمونه از منطقه ای به نام سازند پیسکو که به خاطر بسترهای فسیلی غنی اش که قدمت آن از اواخر میوسن تا پلیستوسن، حدود 1 تا 9 میلیون سال پیش، معروف است، به دست آمد. این منطقه زمانی یک محیط دریایی کم عمق و سرپناه بود که برای حفظ اسکلت ایده آل بود. این سازند اسکلتهای کوسههای ماکو با دندانهای پهن و همچنین فسیلهایی از نهنگها، تنبلهای آبزی و لاکپشتهای دریایی تولید کرده است.
کنشو شیمادا دیرینه شناس مهره داران، استادیار دانشگاه دی پاول در شیکاگو، گفت: این مطالعه پیوند تکاملی بین ماکو منقرض شده و کوسه سفید مدرن را تقویت می کند. شیمادا گفت که دیرینه شناسان اکنون به اسکلت های فسیلی از مگالودون و یک کوسه از خانواده منقرض شده Otodontidae مانند Otodus، یک کوسه ماهی خال مخالی بزرگ ماقبل تاریخ که حدود 40 میلیون تا 60 میلیون سال پیش می زیسته نیاز دارند.
«اگر بتوانیم پیوند قوی بین Carcharocles و Otodus را از چنین بقایای اسکلتی نشان دهیم، ممکن است بتوانیم بحث های تکاملی و طبقه بندی را حل کنیم.»
Megalodon اولین بار در دهه 1840 بر اساس شباهت شکل دندان و دندانه های تخصصی برای خوردن پستانداران دریایی در همان جنس کوسه سفید مدرن طبقه بندی شد. کوسههای ماکو دندانهای ندارند زیرا عمدتاً از ماهی تغذیه میکنند.
Ehret می گوید دندانه های درشت فسیل کوسه شواهدی از انتقال بین کوسه های ماکو دندان پهن و کوسه های سفید مدرن است.
«در اینجا ما یک کوسه داریم که در حال افزایش دندانه است. "این در حال تبدیل شدن به یک کوسه سفید است، اما هنوز کاملاً آنجا نیست."
اهرت گفت: انتقال از کوسههای مگادندانی مانند مگالودون به کوسههای سفید مدرن مستلزم تغییر در اندازه بدن و دندانههای دندان، ضخامت و مینای دندان است. در مقابل، انتقال از کوسه ماکو دندان پهن به کوسههای سفید مدرن فقط به وجود دندانهها و تغییر شیب موقعیت دندان کلیدی نیاز دارد.