به لطف مطالعه ای که در مجله Physiological and Biochemical Zoology منتشر شده است، این نظریه که متابولیسم بالاتر به معنای طول عمر کوتاه تر است، ممکن است به پایان عمر خود رسیده باشد. این مطالعه که توسط Lobke Vaanholt (دانشگاه گرونینگن، هلند) انجام شد، نشان داد که موش‌هایی که متابولیسم آنها افزایش یافته است به اندازه موش‌هایی که سرعت متابولیسم پایین‌تری دارند، زندگی می‌کنند.
تئوری مبنی بر اینکه حیواناتی که سریع زندگی می کنند در جوانی می میرند، که به عنوان نظریه نرخ زندگی شناخته می شود، برای اولین بار در دهه 1920 ارائه شد. فرض ساده است: پیری محصول جانبی اجتناب ناپذیر مصرف انرژی است. هر چه سریعتر انرژی مصرف کنید، سریعتر پیر می شوید و زودتر می میرید.این یک نظریه برجسته در مورد پیری تا همین اواخر باقی ماند، زمانی که مقایسه بین گروه های گسترده حیوانات در مورد آن تردید ایجاد کرد. به عنوان مثال، متابولیسم پرندگان به طور قابل توجهی بالاتر از پستانداران با اندازه مشابه است، با این حال پرندگان بسیار طولانی تر زندگی می کنند.
مطالعه Vaanholt برای آزمایش تئوری نرخ زندگی در میان افراد یک گونه - در این مورد، موش ها طراحی شد.
برای آزمایش خود، Vaanholt و تیمش دو گروه از موش ها را در طول زندگی خود دنبال کردند. محیط یک گروه در دمای 71 درجه فارنهایت (22 درجه سانتیگراد) و گروه دیگر در دمای 50 درجه فارنهایت (10 درجه سانتیگراد) نگه داشته شد. گروه سردتر باید انرژی بیشتری را برای حفظ دمای بدن مصرف می‌کرد و طبق نظریه نرخ زندگی، باید زودتر از گروه گرم بمیرد.
اما این اتفاق نیفتاد.
نویسندگان، علیرغم افزایش 48 درصدی در مصرف انرژی کلی روزانه و افزایش 64 درصدی در مصرف انرژی ویژه جرم در طول زندگی بزرگسالی، موش‌ها در سرما به طور متوسط به اندازه موش‌ها در دماهای گرم زندگی کردند. نوشتن."این نتایج تردیدهای موجود در مورد نظریه نرخ یا زندگی را تقویت می کند."
این یافته با آزمایشی که Vaanholt قبلا انجام داده بود مطابقت دارد. آن آزمایش متابولیسم را در موش ها از طریق ورزش به جای دما دستکاری کرد. موش هایی که انرژی بیشتری را در طول عمر خود از طریق ورزش مصرف کردند، طول عمری مشابه با موش هایی داشتند که ورزش نکردند.
هر دو مطالعه تردید قابل توجهی در مورد نظریه ای ایجاد می کنند که ممکن است خود را از بین برده باشد.
