
مواد شیمیایی موجود در زغال اخته - و نه اسیدیته آب زغال اخته - همانطور که قبلاً تصور می شد از چسبیدن باکتری های عامل عفونت به سلول هایی که مجرای ادراری را پوشانده اند جلوگیری می کند، همانطور که در گزارش منتشر شده در Journal of Medicinal Food مستند شده است.
عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) سیستم مراقبت های بهداشتی را با بیش از ۲ میلیارد دلار هزینه درمان هر سال تحمیل می کند و یک مشکل رایج در بیمارانی است که کاتتر ادراری در جای خود دارند. چسبندگی باکتری E. coli به سلول های پوشاننده دستگاه ادراری اولین گام در ایجاد UTI است.مواد شیمیایی موجود در محصولات زغال اخته به نام پروآنتوسیانیدین ها (PACs) از چسبیدن به سلول های اپیتلیال مجاری ادراری با تأثیر بر ویژگی های سطحی باکتری E. coli که عامل 85 درصد عفونت های ادراری و 90 درصد موارد پیلونفریت حاد است، جلوگیری می کند..
Paola Pinzón-Arango، Yatao Liu، و Terri Camesano، از موسسه پلی تکنیک Worcester، در ماساچوست، E. coli رشد یافته در کشت را در معرض کوکتل های آب زغال اخته سبک یا PAC های کرن بری قرار دادند و نیروهای چسبندگی بین باکتری ها و آنها را اندازه گیری کردند. یک سطح سیلیکونی با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی آنها نشان دادند که هر چه مدت طولانی تری باکتری ها در معرض آب زغال اخته یا PACS قرار بگیرند، میزان چسبندگی باکتری ها کاهش می یابد. در مقاله ای با عنوان "نقش کرن بری بر نیروهای چسبندگی باکتریایی و پیامدهای آن برای اتصال سلولی اشریشیا کلی-اوروپیتلیال"، نویسندگان همچنین به این نتیجه رسیدند که این اثر برگشت پذیر است و باکتری ها در محیطی بدون آب زغال اخته یا PACS دوباره رشد می کنند و توانایی این را به دست می آورند. به سطح مدل متصل شود.
"زغال اخته، یکی از تنها سه گونه میوه بومی آمریکای شمالی، سابقه طولانی در استفاده از مواد غذایی دارویی دارد. بومیان آمریکا صدها سال پیش از این میوه برای درمان بیماری های مثانه و کلیه استفاده می کردند. مقاله توسط شلدون اس. هندلر، دکترا، دکتر، سردبیر ژورنال، و استاد بالینی پزشکی، دانشگاه کالیفرنیا، می گوید: Camesano و همکارانش نقطه عطفی در درک مکانیسم عمل آن است. دیگو.